17 กันยายน 2567
291

ภาพยนตร์สั้น ชุด สายน้ำแห่งชีวิต ตอน เพราะเรายังมี…

ภาพยนตร์สั้น ชุด สายน้ำแห่งชีวิต ตอน เพราะเรายังมี…


กลับไปแล้วจะมีอะไรดีขึ้นอ่ะ  แล้วเราก็กลับมา เพื่อหาคำตอบนั้น 

ฝน .. “แม่”  

แม่.. “กลับมาทำไมไม่บอก คิดถึงจังเลยลูก”

ฝน.. “แม่นี่ก็เก่งน่ะ ทนสู้อยู่ได้ แม่คิดจะไปอยู่ที่อื่นบ้างมั้ยเนี่ย” 

เมื่อเดินเข้าไปในบ้านไม้ เดิม ๆ ของแม่ ฝน “ไม่อิน” และคิดในใจว่า

“ ..ก็แค่เปลี่ยนไปอยู่ในที่สบายก็ได้ป่ะ”

จากนั้น ฝนและแม่ก็แวะไปสักการะอัฐิสถานของคุณยายที่วัด .. แม่หยิบธูปขึ้นมาหนึ่งดอกจุดธูปและนั่งคุกเข่าอธิษฐาน เมื่อแม่เห็นฝนยังยืนอยู่ด้านแม่จึงเอ่ยขึ้นว่า 

แม่ .. นั่งลงไหว้ซิลูก 

ฝนก็หยิบธูปขึ้นมาหนึ่งดอก จุดธูปเสร็จก็ปักลงไปในกระถางเช่นเดียวกับแม่ เธอคิดอยู่ในใจว่า ..

“ไหว้มือเปล่าก็ได้ป่าว ไม่เห็นต้องจุดธูปเลย ” ..

ฝน .. “คิดถึงยายน่ะแม่น่ะ ฝีมือผัดหน่อไม้ฝรั่งของยายนี่อร่อยที่สุดเลย” 

แม่.. “รู้มั้ย ทำไมหน่อไม้ฝรั่งบ้านเราถึงอร่อย

ฝน.. ก็ยายเก่ง 

แม่.. อื้อ..ก็ด้วย แต่มันก็เริ่มจากหน่อไม้ฝรั่งที่หุบกะพงบ้านเรา มันอร่อยกว่าที่อื่น

ฝน.. จริงเหรอ ทำไมอ่ะ 

แม่.. ยายบอกว่าสมัยนั้น พื้นแห้งแล้งมาก ปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น พื้นเนี่ยเป็นทรายครึ่งแข้งเลย 

ฝน.. ยังกะทะเลทรายเลยนะแม่

แม่.. ใช่.. ปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น รู้มัยเกิดอะไรขึ้น 

ฝน.. ในหลวงมาเหรอ

แม่..งื้อ..เป้ะเลย ท่านยกที่ดินทำกินให้ยายและเพื่อน ๆ ให้ทำมาหากินฟรี ๆ เลยนา ท่านใจดีมาก

จากนั้นทั้งคู่ก็เดินซื้อของในตลาด

แม่.. พี่รำพึง สะพานข้ามจากวัดมาตลาดเนี่ย ชาวบ้านเดินสบายเลยน่ะ 

รำพึง.. ท่านมาประจำแหล่ะ หน่วยงานในสังกัด ร.10 นั่นแหล่ะ เขาร่วมมือกับหลายหน่วยงาน มาช่วยกันเยอะเลย สันเขื่อนริมตลิ่งก็ทำซ่ะสวยเลย ดูซิ ! 

แม่ ..เห็นแล้วก็ภูมิใจน่ะ 

นิตย์.. จะเล่าอะไรให้ฟัง ฉันไปทำฟันมา โครงการราษฎรสุขใจ ดีมากเลย อุดฟันมาตอนนี้น่าจะกลับไปกินกระยาสารทได้แล้ว เค้าไม่ได้มีแค่รักษาฟันน่ะ รักษาตาก็มี ผ่าตัดก็ได้ ดีเลยโครงการนี้


จากนั้น เพื่อน ๆ ของฝนก็แวะมาหา ฝนขับรถยนต์พาเพื่อนเที่ยว แวะเที่ยวตามสถานที่สวยงามหลายแห่ง และแวะไปซื้อน้ำและผักสดที่ร้านโกลเด้น เพลซ ที่ร้านมีบริการสแกนจ่าย สะดวกมาก ๆ เพื่อน ๆ ของฝน สนใจผักสดที่นี่มาก เพราะสดจริง ๆ 

เพื่อน ๆ พากันชอบใจที่ ที่นี่บ้านเกิดของฝนมีอะไรที่น่าสนใจมากมาย จนร้องว้าววว ! ทั้งสถานที่ท่องเที่ยว อาหารการกินที่แสนอร่อย บรรยากาศท้องถิ่นที่ดีมาก ๆ ช้อปปิ้งสินค้าพื้นเมือง งานทำมือที่สวยงาม จนฝนเองก็แปลกใจไม่น้อย 

เพื่อนฝน .. ฉันชื้อกระเป๋าใบนี้มา 

ฝน ..กระเป๋าป่านศรนารายณ์  กระเป๋าแบบนี้แม่ดวงของฝนเคยสานตอนฝนเด็กๆด้วย ..

“ไม่เห็นจะรู้เลยว่ามันเก๋ขนาดนั้นเลย” “บ้านเราก็มีของดี ๆ เพียบเลย อย่างเท่”

จากนั้นเมื่อเพื่อน ๆ แยกย้ายกลับที่พักกันไป ฝนก็เดินทางกลับไปยังบ้านของเธอ ฝนเจอบันทึกเก่าของแม่ แม่ได้บันทึกถึงเรื่องราวของเธอในอดีตไว้บางช่วงบางตอน และฝนพบว่า แม่.. ก็เคยคิดไม่อยากอยู่ที่บ้านเกิดเหมือนกัน

แม่.. ฝนหิวยัง เดี๋ยวแม่ทำอะไรอร่อย ๆ ให้กิน กินผัดหน่อไม้ฝรั่งสูตรคุณยายไหม รอสักครู่น่ะ เดี๋ยวแม่ผัดให้

ฝน .. ได้เลยคะแม่ .. แม่ .. ตอนสาว ๆ ทำไมแม่ถึงไม่ย้ายไปอยู่ที่อื่นอ่ะ 

แม่ยิ้มเล็กน้อยและเดินออกไป และกลับมาตอบว่า

แม่..น่าจะ 5 - 6 ปีที่แล้ว แม่เคยถอดใจน่ะ ชีวิตแย่มาก มีแต่ปัญหารุมเร้าไม่หยุด แล้งมาก ค่าเทอมลูกก็ต้องจ่าย รายได้แทบไม่มีเข้าบ้าน แม่รู้สึกเหมือนแม่สู้อยู่คนเดียว จนถึงเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วน่ะ แต่นาทีนั้นมีคนๆนึงที่ทำให้แม่เปลี่ยนใจ 

มีข่าวจากทางการแจ้งว่า ในหลวงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าลงมาช่วยเหลือห่วงใยปัญหาเรื่องน้ำและชีวิตความเป็นอยู่ชาวบ้านหุบกระพง แม่ถึงได้รู้ว่าเราไม่ได้สู้ตามเพียงลำพัง 

จากวันนั้นชีวิตคนหุบกะพงพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือไปเลยน่ะ รู้มั้ย ในหลวงท่าน ทรงรับรู้ถึงปัญหาความเดือดร้อนเรื่องน้ำของคนที่นี่ มีหน่วยงานของพระองค์และอีกหลายหน่วยงาน ร่วมมือลงมาช่วยเหลือที่นี่ ขยายอ่างเก็บน้ำเพิ่มขึ้น 3 อ่าง รับน้ำเพิ่มขึ้นกว่าเดิม 2 - 3 เท่า สารพัดโครงการที่จะช่วย 

พระราชินีก็เสด็จมาเยี่ยมด้วยตัวเอง และยังย้ายบ้านราษฎรบางส่วนไปในสถานที่ที่เพาะปลูกได้ดีกว่าเดิมด้วยน่ะ  ไม่ใช่แค่ที่นี่ ทั้งเมืองเพ็ชรยังดีขึ้นเพราะโครงการของท่าน ขนาดท่านยังสู้ต่อไม่ยอมทิ้งคนหุบกะพง แล้วแม่จะยอมแพ้ได้ยังงัย 

ระหว่างการนั่งรถเดินทางกลับจากบ้านเกิดสู่เมืองหลวง ฝนได้คิดทบทวนเหตุการณ์ต่าง ๆ บทสนธนากับแม่ก่อนออกเดินทางในครั้งนี้ ทำให้ฝนได้คิดว่า ..

“เราว่า เรารู้แล้วหล่ะว่าแม่ และคนหุบกะพง มีความหวังขึ้นมาได้เพราะใคร เราได้คำตอบแล้ว”

หลายวันผ่านไปแม่ถามว่า ..

แม่ .. ฝน ได้งานหรือยัง

ฝน .. ได้แล้วคะแม่ 

ฝนได้เข้ารับราชการ ที่หน่วยงานแห่งหนึ่ง

ตัดภาพไปยังวันวาน เมื่อครั้งที่แม่เคยเล่าให้ฟังว่า ชื่อของ “ฝน” มีที่มาอย่างไร 

แม่..แม่ตั้งชื่อลูกว่า “ฝน” น่ะ เพราะคนที่หุบกะพง จะมีความสุขมากเลยถ้ามีฝนที่นี่


รับชมวิดีโอ : https://fb.watch/uF119t6CCQ/



ติดต่อโฆษณา!