15 กันยายน 2567
735

รู้ก่อนสาย เชื้อร้ายรอบตัว


โรคฝีดาษลิง: รู้ให้ทัน ป้องกันให้ไว


โรคฝีดาษลิง (Monkeypox) อาจฟังดูเหมือนเรื่องไกลตัว แต่ความจริงแล้วเชื้อไวรัสนี้สามารถแพร่ระบาดมาถึงคนได้ โดยเฉพาะคนที่อยู่ใกล้ชิดกับสัตว์ป่าหรือผู้ป่วยที่ติดเชื้อ ฝีดาษลิงนั้นเป็นโรคที่มาจากเชื้อไวรัสกลุ่มเดียวกับฝีดาษในคนที่เคยเกิดการแพร่ระบาดในอดีต แม้จะไม่รุนแรงเท่าแต่ก็ทำให้เราเจ็บป่วยและลำบากไม่น้อยเลยและมีโอกาสที่จะนำไปสู่การเสียชีวิตได้ หากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันถ่วงที


อาการของโรค

  • ไข้สูง: อาการแรกเริ่มคือมีไข้สูง ปวดหัว ปวดกล้ามเนื้อ เหนื่อยล้า
  • ผื่นและตุ่มน้ำ: หลังจากนั้นไม่กี่วัน จะเริ่มมีผื่นขึ้นตามหน้า มือ แขน ขา และลามไปทั่วร่างกาย ผื่นจะกลายเป็นตุ่มน้ำใสและกลายเป็นหนองในที่สุด
  • ต่อมน้ำเหลืองโต: บางคนจะมีอาการต่อมน้ำเหลืองโต เจ็บรอบ ๆ ตุ่ม
  • หนาวสั่น ปวดข้อ: บางคนอาจมีอาการหนาวสั่น ปวดข้อร่วมด้วย

สาเหตุของโรค

  • เชื้อไวรัสฝีดาษลิง: มาจากสัตว์ป่าโดยเฉพาะลิง หนู และกระรอก รวมถึงสัตว์ฟันแทะต่างๆ สามารถติดต่อสู่คนผ่านการสัมผัสโดยตรงกับสัตว์ที่ติดเชื้อ หรือผ่านสารคัดหลั่งต่าง ๆ เช่น น้ำลาย เลือด
  • สัมผัสผู้ติดเชื้อ: ติดต่อจากคนสู่คนได้ทางการสัมผัสกับผื่นหรือตุ่มน้ำของผู้ป่วย หรือใช้ของใช้ส่วนตัวร่วมกัน
  • การหายใจในที่แคบ: ถ้าอยู่ใกล้ชิดกับผู้ติดเชื้อในที่แคบ ๆ หายใจร่วมกันก็เสี่ยงติดเชื้อได้

แนวทางการรักษา

  • รักษาตามอาการ: ส่วนใหญ่จะเป็นการรักษาตามอาการ เช่น ให้ยาลดไข้ ยาแก้ปวด
  • การแยกตัวผู้ป่วย: เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ ผู้ป่วยควรถูกแยกออกจากคนอื่น ๆ จนกว่าจะหายดี
  • การดูแลแผลและผื่น: รักษาความสะอาดของผื่นและตุ่มน้ำ ป้องกันการติดเชื้อซ้ำ
  • ยาต้านไวรัส: ในบางกรณีที่อาการรุนแรง แพทย์อาจพิจารณาให้ยาต้านไวรัสที่เหมาะสม

แนวทางการป้องกัน

  • หลีกเลี่ยงการสัมผัสสัตว์ป่า: โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีการระบาดของเชื้อไวรัสฝีดาษลิง
  • รักษาสุขอนามัย: ล้างมือบ่อย ๆ ด้วยสบู่และน้ำ หรือใช้เจลแอลกอฮอล์เมื่อไม่สะดวกล้างมือ
  • หลีกเลี่ยงการใช้ของส่วนตัวร่วมกับผู้ป่วย: เช่น ผ้าเช็ดตัว เสื้อผ้า หรือเครื่องนอน
  • สวมใส่อุปกรณ์ป้องกัน: หากจำเป็นต้องดูแลผู้ป่วย ควรสวมถุงมือและหน้ากากอนามัย

โรคฝีดาษลิงอาจจะยังไม่แพร่หลายมากในบ้านเราแต่ก็มีการพบผู้ป่วยในประเทศเช่นเดียวกัน การรู้เท่าทันและป้องกันตัวเองไว้ก่อนก็ไม่เสียหาย การรักษาสุขอนามัย หลีกเลี่ยงการสัมผัสสัตว์ป่า และไม่ใช้ของร่วมกับผู้ป่วยคือหัวใจสำคัญของการป้องกันโรคนี้ แม้จะไม่ได้รุนแรงเท่าฝีดาษในคน แต่ก็อย่าประมาท เพราะสุขภาพของเราสำคัญที่สุด !


รับชมวิดีโอ : https://youtu.be/orjmTczI6nM?si=1G8uEHaQ4iYXD2jG

 

 

ติดต่อโฆษณา!